Letting the day go by until
it became night and in the fruit bowl
the forgotten tangerine withered
in the distance the city glowed,
igniting on its own
what was alive in icy fields
crawled into cocoons, raised
prickles against the stars
Only the diamond sky-hunters
cutting silently into granite
took us along, struck us off
until morning brought us bread
and words, as birds did twigs
Translation: Willem Groenewegen
Nachtzang
De dag laten voorbijgaan tot het
avond werd en in de fruitschaal
de vergeten mandarijn ontaardde
in de verte gloeide de stad, zich
ontstekend aan zichzelf
wat leefde in de beijsde weiden
kroop in cocons, zette stekels
tegen de sterren op
Alleen de hemeljagers van diamant
geluidloos snijdend in het graniet
namen ons mee, schreven ons uit
tot de morgen brood en woorden
aandroeg, als vogels takjes
© Job Degenaar
From: ….